محرومیت نسبی و جنبش مشروطه در ایران، با مطالع? گروه روشنفکران به طور موردی "طالبوف تبریزی" و " فتحعلی آخوند زاده"

چکیده هدف از پژوهش، بررسی و تبیین علت وقوع جنبش مشروطه در ایران با توجه به چارچوب نظری اتخاذ شده، بر گرفته از نظری? محرومیت نسبی "تد رابرت گر" می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش، تحلیل روایی متن است. ابتدا با پرداختن به موقعیت ایران (زمینه، context) در عصر قاجاریه متوجه شدیم که، ایران از نظر اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در شرایط مطلوبی قرار نداشته است. در ادامه با بررسی گروه روشنفکران و چگونگی شکل گیری این گروه و آشنایی با اندیشه و افکار غربیان این نتیجه حاصل شد که، به دلیل همین آشنایی با اندیشه های جدید، ارزشهای نوینی در میان این گروه شکل گرفت که سبب افزایش انتظارات ارزشی آنها شد. در مطالعه موردی دو نفر از روشنفکران " طالبوف تبریزی" و " فتحعلی آخوندزاده" و با بررسی آثار آنها، به این نتیجه رسیدیم که افزایش انتظارات ارزشی آنها و نبودن فرصت های رسیدن به این اهداف، سبب نارضایتی و انتقاد از وضع موجود شد؛ و این نارضایتی آغاز شکل گیری جنبش مشروطه در ایران شد. کلید واژه ها: جنبش مشروطه، محرومیت نسبی، گروه روشنفکران، طالبوف تبریزی، فتحعلی آخوندزاده